Watergeuzen
De Watergeuzen waren de verzetsstrijders die tijdens de Tachtigjarige Oorlog tegen de Spanjaarden vochten. De Watergeuzen bestonden uit verarmde adel, maar ook uit vluchtelingen die zich bij het verzet tegen Spanje hadden aangesloten.
Geus betekent ‘armoedzaaier’ of ‘schooier’. De naam komt van het Franse "le geux" wat "gepeupel" (zwervers) betekent. Zo werden ze door de Spanjaarden en veel katholieke Nederlanders gezien.Protestantse Nederlanders zagen de Watergeuzen echter als helden.
Brielle is een echte vestigingsstad. Je ziet dit nog steeds aan de muren, wallen, bastions en andere verdedigingswerken die om de stad heen staan. Dit geeft Brielle ook zo’n typisch historische uitstraling.
De watergeuzen leefde in Engelse kustplaatsen. Zij zorgde daar voor veel handel. Omdat Alva een echte bedreiging zag in de watergeuzen zorgde Phillips voor een verbond van de Engelse Koningin Elisabeth. De watergeuzen moest vertrekken en Lumey, de leider van de watergeuzen besloot samen met Bloys, Den Briel binnen te vallen op 1 April 1572. Zij veroverde Den Briel. Dit wordt gezien als 1 van de meest succesvolste momenten van de Nederlandse geschiedenis. Vanuit hier werd de opstand voortgezet.
